Παρά τις πολλές υποσχέσεις και τις δηλωμένες προθέσεις της κυβέρνησης για στήριξη της επιχειρηματικότητας με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανάπτυξη, δυστυχώς τα βάρη, που καλούνται να σηκώσουν όλοι οι επαγγελματίες μέρα με την ημέρα, είναι δυσανάλογα και επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ήδη στρεβλή κατάσταση που βιώνουμε. Δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη για ανακοπή της υφεσιακής πορείας της χώρας και βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην κρίση.
Η επιχειρηματικότητα βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο της φορολογικής πολιτικής, η καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών βαίνει μειούμενη και η ανεργία αυξάνεται.
Τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών και αύξηση των επιστροφών φόρου του δημοσίου προς των ιδιωτικό τομέα, δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.Οι προβλέψεις των συμβούλων για την επίδραση των νέων φορολογικών μέτρων διαψεύστηκαν, καθώς και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξήθηκαν και οι επιστροφές φόρου έχουν «παγώσει».
Δεν μπορεί να συνεχίζεται η φορολογική επίθεση στις επιχειρήσεις και να μιλάμε για ανάπτυξη στη χώρα. Για να υπάρξει ανάπτυξη απαιτείται καταρχήν ένα σταθερό, απλό και ανταγωνιστικό φορολογικό καθεστώς, σε βάθος δεκαετίας και όχι αλλεπάλληλες αυξήσεις φόρων κι άλλων επιβαρύνσεων.
Τοασφαλιστικό «δεν μπορεί να λυθεί μόνο με μέτρα που αυξάνουν τις επιβαρύνσεις, όπως για παράδειγμα οι αυξήσεις των εργοδοτικών εισφορών και των εισφορών των εργαζομένων. Αντίθετα, πρέπει να συνδυαστεί και με ένα νέο αναπτυξιακό πλαίσιο, αλλά και με μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, απλοποίηση – κωδικοποίηση της Εργατικής Νομοθεσίας.Επίσης, είναι σημαντικό να δώσουμε «κίνητρα» για όσους επενδύουν και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Ειδικότερα, απαιτείται αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ, δημιουργία και λειτουργία ενός αξιόπιστου συστήματος διάγνωσης των αναγκών εργασίας για στοχευμένο σχεδιασμό δράσεων απασχόλησης, που θα αποτυπώνει τις πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων της κάθε περιοχής, τόσο σε ειδικότητες όσο και σε δεξιότητες, ώστε να υπάρξει αποτελεσματική σύζευξη της προσφοράς με τη ζήτηση εργασίας. Καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση και λειτουργία του μπορούν να παίξουν τα Επιμελητήρια, πρόταση την οποία έχει, ήδη, υποβάλλει η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να αναβαθμιστεί ο θεσμός της μαθητείας και να υπάρξει σχέδιο εκσυγχρονισμού της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική σύνδεση της πρακτικής άσκησης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και εν τέλει την οικονομία.
Τέλος, τα προγράμματα για επιδότηση της ανεργίας θα πρέπει να μετατραπούν σε προγράμματα για επιδότηση εργασίας και να αφορούν και αυτοαπασχολούμενους. Θα μπορούσαν για παράδειγμα να προσλαμβάνονται άνεργοι σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα με κάλυψη από τον ΟΑΕΔ ποσού που θα αντιστοιχεί στο επίδομα ανεργία των 360ευρώ.
Η ελληνική οικονομία για να βγει από την ύφεση χρειάζεται, επίσης, ρευστότητα και κεφάλαια τα οποία θα κατευθυνθούν σε νέες παραγωγικές επενδύσεις. Η αναδιάρθρωση μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι μια δύσκολη, αλλά απαραίτητη διαδικασία προκειμένου να απελευθερωθούν κεφάλαια και να χορηγηθούν νέα δάνεια για τη χρηματοδότηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Επίσης, θα πρέπει να εξοφληθούν άμεσα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς των ιδιωτικό τομέα ή έστω να γίνουν ρυθμίσεις συμψηφισμού. Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει πρόσβαση των ελληνικών επιχειρήσεων σε κεφάλαια με ανταγωνιστικό κόστος, να στηριχθούν οι βιώσιμες επιχειρήσεις, που λόγω κρίσης περιήλθαν σε αδυναμία εξυπηρέτησης δανείων, αλλά να υπάρξουν και κριτήρια επιβράβευσης των συνεπών επιχειρήσεων, ώστε να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις των δανείων τους. Όπως για παράδειγμα, αναπροσαρμογή του ποσού των δόσεων των δανείων ή μείωση επιτοκίων κ.ά.
Είναι επιτακτική ανάγκη η κυβέρνηση και τα κόμματα να ακούσουν τη φωνή του ιδιωτικού τομέα -του μόνου τομέα στην Ελλάδα που μπορεί να παράξει θέσεις εργασίας-. Δεν μπορεί η επιχειρηματικότητα να αντιμετωπίζεται με εκδικητικότητα.
Η Ανάπτυξη δεν θα έρθει με φοροεισπρακτικά μέτρα, σε μια ήδη εξαντλημένη επιχειρηματική κοινότητα, αλλά όταν πέσουν νέα κεφάλαια στην αγορά και δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Απαιτείται λοιπόν αλλαγή γραμμής πλεύσης.
